Niewypał Ursydowy

Zimno i marny zasięg nie zachęcał do obserwacji, no ale przecież miał być wybuch Ursydów. Tak więc opatulony we wszystko co się da, mając 10 kilogramów więcej, wyszedłem na obserwacje wraz moi kotem. O 16.30 wystawiłem aparat i po radykalnym zmniejszeniu ISO i zwiększeniu przesłony coś było widać i Księżyc aż tak nie prześwietlał ekspozycji.

Tuż przed 17.00 rozpocząłem obserwacje wizualne. Niestety przez pierwsze 2 godz widziałem tylko po 2 ursydy na godzinę. 15 ^o nad południowym horyzontem stały chmury które w połączeniu z księżycem bardzo ładnie prześwietlały ekspozycje na aparacie. Tak wiec straciwszy nadzieje na jakąkolwiek bazówke z Przemem obserwującym z Warszawy przełożyłem aparat na północą cześć nieba.

Pierwszymi zdobyczami były dwa fajerwerki które uległy widowiskowej fragmentacji:

Sytuacja uległa zmianie kiedy temperatura gwałtownie spadła z -3 do -10 stopni ! Wtedy też zasięg zwiększył się do 5.0 mag (który jest już ładnym zasięgiem przy Księżycu prawie w pełni). Tak wiec od godz 20.00 - 22.15 widziałem 12 ursydów. Jednak dalej było to 6 sztuk na godzinę plus do tego kilka sporadyków.

Niektóre z nich udało się zarejestrować co przy tak zmniejszonym ISO i domknięciu obiektywu było sporym sukcesem.
Efekty poniżej po zrobieniu ponad 1 tysiąca ekspozycji zaszronionym zamarzniętym Nikonem. (Wyświetlacz LCD odmarzł dopiero w domu.)

Nikon D70s ISO 800 4.0 20s POWIEKSZ

Nikon D70s ISO 800 Zenitar: 4.0 20s POWIEKSZ (SPO)

Nikon D70s ISO 800 Zenitar: 4.0 20s POWIEKSZ

Nikon D70s ISO 1250 Zenitar: 4.0 20s POWIEKSZ

Nikon D70s ISO 1250 Zenitar: 4.0 20s POWIEKSZ